خلاصه تربیت دینی در دوره دبستان و دبیرستان محمود نوذری
این فایل، خلاصه برای درس تربیت دینی دانشگاه فرهنگیان می باشد که از کتاب تربیت دینی در دوره دبستان و دبیرستان محمود نوذری تهیه و تنظیم شده است، امید است مفید و مورد استفاده واقع شود.
ویژگی های این فایل
- تایپ شده
- روان و گویا
- مناسب برای کسب نمره عالی
- فایل PDF و دانلودی
- دسترسی بی نهایت به فایلها
- تهیه شده از آخرین نسخه کتاب تربیت دینی در دوره دبستان و دبیرستان محمود نوذری
مفاهیم اساسی
فطرت: به معنای آفرینش خاص انسان است و هر امری که در هنگام آفرینش در سرشت انسان گذاشته شده باشد، امری فطری نامیده می‌شود. کاربرد فطرت در این فصل به یکی از دو معنای زیر اشاره دارد:
الف) فطرت در مقابل طبیعت و اشاره به یکی از مراتب وجودی انسان است که باتوجه به ظهور من مادی و طبیعی و با آغاز حیات دنیوی، از دسترس بخش هشیار روان انسان خارج می‌شود. از این مرتبه با عناوینی مانند فطرت الهی، معرفت و گرایش ربوبی، عشق و معرفت به خدا، استعداد ایمان و خدای درونی یاد می‌شود.
ب) فطرت به معنای کیفیاتی که در نیروهای شناختی انگیزشی و گرایشی گذاشته شده است و فعالیت، انسان را به سوی شناخت خدا، شوق به ارتباط با او و ساخت ایمان سوق می‌دهد. از فطرت به این معنا با عناوینی همچون نیروی فطری انگیزشی یا فطری شناختی یا فطری گرایشی یاد می‌شود. فطرت به این معنا وجودی مستقل و عینی از وجود نیروهای شناختی، انگیزشی و گرایشی ندارد و تنها به این اشاره دارد که در این نیروها افزون بر ظرفیت شناخت جهان مادی، ظرفیت کشف و معناسازی درباره حقایق ماوراء الطبیعی نیز نهاده شده است.
ایمان: ایمان انسانی ایمانی است که همه انسان ها به طور غیر اختیاری و از روی ضرورت با آن مواجه می‌شوند و به شکل دهی آن می‌پردازند. ضرورت هم از آنجا ناشی می‌شود که خداوند، عشق به زندگی سعادتمندانه را در هر انسانی نهاده و انسان ها خود بایستی سختی و لذت پرسش از آن و ساختم معنای زندگی را تحمل نمایند.
ایمان به خدا: ایمان انسانی در اشکال گوناگون متجلی می‌شود و ایمان به خدا یکی از اشکال آن است که در این شکل از ایمان، خداوند به عنوان منبع خیر و سعادت شناخته می‌شود و پول، علم و دانش و … بر حسب میزان قرار گرفتن در مسیر نیل به معرفت خداوند واجد ارزش می‌شوند. لذا ایمان دینی به معنای نفی عشق به دیگر ارزشها نیست بلکه جهت دهنده به آن است.
دین داری و رابطه آن با ایمان: دین‌داری
دین داری با شکل‌گیری ایمان به خدا در نظام روانی انسان ظهور پیدا می‌کند و با توسعه ایمان در مراتب ذهنی، قلبی و رفتاری گسترش پیدا می‌کند. دین داری حقیقتی واحد و ذومراتب بر حسب مراتب انسان است؛ دین داری در مرتبه عقلی به صورت ایمان عقلی و در مرتبه قلبی به صورت ایمان قلبی و در مرتبه رفتاری به شکل سبک زندگی مومنانه ظاهر می‌شود. به عبارتی دین داری دارای سه تجلی در نظام روانی است:
ایمان ذهنی، ایمان قلبی و ایمان جاری شده در رفتار.
.
نقد و بررسی‌ها
هنوز بررسی‌ای ثبت نشده است.